Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych jest polskim świętem państwowym, które co roku, 1-go marca, obchodzone jest w celu upamiętnienia żołnierzy antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia. Choć prawie wszyscy przynajmniej raz słyszeli o tym święcie, to co roku pojawia się wiele pytań na temat tego, czym jest Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.

Historia Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych związana jest z uchwałą podjętą przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 2001 roku, kiedy to uznano "zasługi organizacji i grup niepodległościowych, które po zakończeniu II wojny światowej zdecydowały się na podjęcie nierównej walki o suwerenność i niepodległość Polski". W ten sposób chciano oddać hołd poległym i pomordowanym oraz wszystkim więzionym i prześladowanym członkom organizacji "Wolność i Niezawisłość".

Osiem lat później organizacje kombatanckie zwróciły się o ustalenie 1 marca Dniem Żołnierzy Antykomunistycznego Podziemia. Dopiero w 2010 roku inicjatywę ustawodawczą w zakresie uchwalenia nowego święta podjął prezydent Lech Kaczyński. Proces legislacyjny zakończył się rok później, kiedy to prezydent Bronisław Komorowski podpisał odpowiednią ustawę, która wkrótce została opublikowana. Tym samym Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych stał się świętem państwowym.

Termin tego święta nie został wybrany przypadkowo. To właśnie 1 marca 1951 roku w więzieniu na Mokotowie wykonano wyrok śmierci na siedmiu członkach IV Zarządu Głównego Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość", tj. Łukaszu Cieplińskim, Mieczysławie Kawalcu, Józefie Batorym, Adamie Lazarowiczu, Franciszku Błażeju, Karolu Chmielu i Józefie Rzepce. Byli oni ostatnimi ogólnopolskimi koordynatorami "Walki o Wolność i Niezawisłość Polski z nową sowiecką okupacją".

Co roku 1 marca, w wielu miastach w Polsce, odbywają się uroczyste obchody Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych, będące wyrazem hołdu dla żołnierzy, świadectwem ich męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji niepodległościowych, za krew przelaną w obronie Ojczyzny.